Van het water naar de tuinen

Door de vertragingen als gevolg van de mist leggen we twee uur later aan in Shanghai. Daardoor is het even haasten om van boord te gaan richting station om de snelle trein naar Hangzhou te pakken. Ik ben gelukkig op tijd, want de Chinese NS rijdt stipt op tijd en te laat betekend geen trein die dag, maar overboeken naar de volgende dag. Een uurtje treinen en ik ben op de plaats van bestemming: ideaal die hoge snelheidstrein. Ik wordt zoals verwacht afgehaald door mijn gids Lulu en we vertrekken direct naar de Six Harmony Pagode. Ik merk dat ik na 3 weken een beetje verzadigd begin te raken van alle pagodes en tempels, maar ik probeer toch weer nieuwe dingen te zien. Deze pagode is, als zoveel monumenten, tegen een heuvel opgebouwd en vraagt het nodige van de conditie en de knieën. Na de pagode vervolgen we onze rit naar een theeplantage en museum. Hier krijg ik uitleg over de thee productie en maak ik een theeceremonie mee. Er wordt hier voornamelijk groene thee geplant. Ik heb op mijn reis al ontzettend vaak Chinezen zien lopen met een soort van thermoskan met heet water en wat blaadjes erin. Thee, en met name groene thee, wordt gezien als zeer gezond voor het lichaam vooral voor de digestie. Men begint al na het ontbijt, maakt van een toefje theeblaadjes en warm water een drankje en hergebruikt deze zelfde blaadjes ongeveer 5-6 keer alvorens nieuwe te pakken. Sommige mensen eten de blaadjes zelfs. Groene thee schijnt zeer veel anti-oxidanten te bevatten. Ik heb een blikje mee naar huis .... beetje extra hulp is nooit weg. Ik geniet van de ceremonie en de uitleg.

Na deze twee excursies gaan we richting het hotel: Courtyard by Marriot. Een fraai 5* hotel in het centrum, met uitgebreide voorzieningen en een goed restaurant. Een lekker nachtje slapen en ik ben klaar voor mijn volgende dag. In de ochtend blijkt het weer helaas niet echt mee te werken. Volgens Lulu is het regenseizoen, dat normaal half juni begint, dit jaar erg vroeg en ik hoop dan maar dat het in de loop van de dag beter wordt. We bezoeken, in de stromende regen, de Lingin Tempel. Een heel fraai exemplaar en het is zo jammer dat het weer zo bar en boos is, maar ik geniet wel. Dan door naar het 'Westlake' een groot meer waar heel veel bootjes varen. Vandaag is het zaterdag dus het krioelt op het water van de bootjes vol Chinezen. Wij nemen een boot die ons alleen naar de overkant van het meer brengt. Dat is wat teleurstellend, want ik had begrepen dat er vanaf het water veel dingen te zien en te bezoeken zijn, maar deze boot legt nergens aan. Lulu laat zich echter niet overhalen om een andere boot te pakken >> minpuntje. Aan de andere zijde mag ik nog wel een uur door het park wandelen, minder geslaagd maar ik doe het er maar mee. En dan zit het programma in Hangzhou erop en gaan we richting station en pak ik de trein naar Suzhou. De dagen volgen elkaar nu snel op.

Suzhou is een leuke stad met 3 miljoen inwoners en staat bekend als het Venetië van China. Het oude deel van de stad bestaat voor een groot deel uit grachten en kanalen. Het doet erg gezellig aan en ik heb bovendien een echt Chinees hotel in de oude stad. Ik wandel de avond van aankomst door de straatjes en geniet van de vele optredens van straatmuzikanten. Ik eet een hapje in het hotel, dat fraai maar oud is en niet veel voorzieningen heeft, maar voor een nachtje is de locatie belangrijker dan al het andere.

De volgende dag staan 4 bezienswaardigheden op het programma, maar voordat de dag goed en wel begonnen is, is hij ook bijna weer voorbij, als ik een paar meter buiten het hotel naar ten val kom en mijn rechter knie, heup en beide polsen flink bezeer. In de auto even bijgekomen, besluit ik de dag gewoon door te laten gaan. We bezoeken twee tuinen met zeer lange en ongewone namen. Het zijn echt prachtige complexen, midden in de drukke stad, maar hier heerst rust en kun je genieten van prachtige tuinarchitectuur. Het lopen lukt gelukkig goed en mijn gids Ming helpt waar hij kan. Na de tuinen, een rondvaart op de grachten om de knie even rust te gunnen en ook hier is ongekende rust en stilte. Niet te geloven dat je in de stad bent. Dan nog een bezoekje aan een zijde museum en dan zit mijn dagje in Suzhou er weer op. En ondanks de nare val heb ik alles kunnen zien en heb ik een goede indruk overgehouden aan dit plaatsje, dat veel te bieden heeft en zeker een bezoekje waard is.

In de namiddag pak mijn laatste trein deze reis, terug naar Shanghai. Bij aankomst blijkt dat de uitgang zeker 2 kilometer lopen is en de laatste 100 meter is heuvel op. Met mijn rugzak op mijn rugje en mijn zere knie een fikse klim en ik val bijna in de armen van mijn laatste gids: Megan. Blij dat ik de auto zit naar het hotel en daar ijs op mijn knipte kan gaan leggen, kom ik een beetje bij, niet wetend dat mijn 'Dagje ellende' nog niet voorbij is. Ik check in en tref personeel aan dat het Engels nauwelijks machtig is en dat in de miljoenenstad Shanghai !! Mijn kamer is in de uithoek van het hotel, met uitzicht op .... een muur en dat terwijl het hotel prachtig gelegen is bij de Bund en voor een deel uitkijkt op de overzijde van de rivier, ik dus niet. En als klap op de vuurpijl is het smoorheet in de kamer. Na twee uur wachten en proberen het probleem te verhelpen, krijg ik te horen dat ik moet veranderen van kamer. Op naar de 4e verdieping, kamer met even veel uitzicht :), maar inmiddels is het na 22 uur en ik wil slapen en mijn been rust geven, dus geen gezeur meer ...... op één oor.

Helaas is de knie de volgende ochtend dik en pijnlijk. En in overleg met de gids besluit ik om de Yu tuinen te laten voor wat ze zijn en alleen de Jaden Buddha Tempel en de Huangpu rivier tocht te doen. De tempel is ietwat teleurstellend, maar ik denk dat het vooral komt door de enorme drukte en het feit dat de attractie van deze tempel, de Jaden Buddha, omgeven wordt door verkopers die in sneltreinvaart flesjes olie van de hand doen en niemand lijkt oog te hebben voor het beeld of de bijzondere omgeving. Het valt me op dat de meeste medewerkers hier erg nors en onvriendelijk zijn. Men negeert je zo veel mogelijk. Als je iets koopt wordt het gekochte en het wisselgeld je 'toegesmeten' en van dankjewel of een vriendelijk gebaar heeft men hier nog nooit gehoord. Mijn gids verklaard dit door te vertellen dat dat komt omdat deze mensen in dienst zijn van de staat. Een uitleg die er bij mij niet echt in wil. Ze is trouwens erg van het verdedigen van alles wat er door de staat wordt gedaan/geregeld en ze raakt bij mij een gevoelige snaar als ze zegt dat de mensen in het westen erg lui zijn en niet hard werken en daarom later met pensioen kunnen gaan. Normaal zou ik hier niet op zijn ingegaan, maar of het nou aan de knie of aan de warmte lag, ik weet t niet, maar ik maak haar duidelijk dat ik van dergelijke uitspraken niet gediend ben.

De boottocht is een goed moment om even letterlijk en figuurlijk uit te waaien en de uitzichten zijn grandioos. Aan de ene kant de Bund, de zetel van Shanghai's koloniale macht in de 19e eeuw met 22 originele hotels, banken en grote handelshuizen uit de gouden eeuw van Shanghai en aan de andere zijde Pūdõng New Area bekend om zijn met wolkenkrabbers bezaaide skyline, Shanghai's meest gefotografeerde panorama. Het is heerlijk om in het zonnetje bovendeks te zitten, tegen extra betaling, dat wel. Ik heb inmiddels geleerd dat je in China niets voor niets krijgt. Bezoek je een tempel, pagode of doe je iets als een boottochtje, dan betaal je 'entree', maar biedt de tempel, pagode of het tochtje iets 'extra's' zoals een special, beroemd beeld, zitten op het bovendeks o.i.d. dan moet je nog een extra ticket kopen. Zo ook op deze boot, bovendeks mag je alleen zitten als je Y 20,- extra betaald. Eerlijk gezegd is het mij de €3,- wel waard en ik nodig ook Megan op mijn kosten uit, maar de gids weigert pertinent. Jammer dan, ik ga omhoog en ik geniet van de uitzichten.

Het uurtje varen doet me goed en ik ben weer helemaal mezelf als ik van de boot kom. Ik twijfel nog even of ik de Yu Gardena toch nog zal gaan bezoeken, maar uiteindelijk besluit ik om verstandig te zijn en niet te gaan. Kost me wat moeite, want ik wil zoveel mogelijk uit mijn bezoek halen en eigenlijk is het ondenkbaar voor me om ook maar iets over te slaan, maar goed. Dus terug naar het hotel, nadat Megan haar kantoor heeft gebeld voor toestemming of we twee bezienswaardigheden kunnen overslaan >> alsof ze dat kunnen weigeren .... willen ze me er soms heen slepen LOL. maar goed zo gaat dat in China, alle wijzigingen op vastgelegde plannen moet door alle officiële kanalen. Ik zet dan ook netjes mijn handtekening dat ik geen restitutie zal vragen hiervoor. Gooi mij maar in de hotel bar, neem ik een lekker maaltje en dan gaat het beentje omhoog, rusten en koelen >> 'kunt u wat met dit advies ....ZEKERS !!'

En dan is het 2 juni, mijn rondreis China zit erop. Vandaag vlieg ik terug naar Change om nog een weekje bij Sanne te zijn. Ik hoor, terwijl we door de stromende regen naar de luchthaven rijden, van het noodlottige ongeval met de cruiser op de Yangtze. Waarschijnlijk veroorzaakt door een tornado, althans dat is de Chinese lezing, gekapseisd. Meer dan 400 doden!! En dan te bedenken dat ik 3 dagen geleden op dezelfde rivier was, ongelofelijk treurig en ook ietwat beangstigend. Maar gezond en wel, allen een beetje gekreukt ga ik nog een dagje wachten, vliegen, meer wachten en nog een keertje vliegen.

Bijna 4 weken rondreizen in China was geweldig, maar het was ook genoeg. Ik heb enorm veel indrukken opgedaan en veel geleerd over het land en de mensen. Nu is het tijd om dat allemaal goed te laten bezinken. En als ik over ruim een week terug ben in Almelooooo, dan zal ik mijn reisverslagen afsluiten. Tot dan allemaal,