Beijing - Lady in red
Blijf op de hoogte en volg Jolande
19 Mei 2015 | China, Peking
Een reis naar China zonder een bezoek aan de hoofdstad is voor mij ondenkbaar en met mij voor de meeste westerse toeristen. Laat het nou ook nog eens gelden voor de Chinezen zelf en je begrijpt de altijd al overvolle stad is bijkans nog voller. Maar het heeft dan ook veel te bieden.
Beijing is een stad van meer dan 20 miljoen inwoners en het is natuurlijk geen wonder dat je overal drukte ervaart. De stad is lawaaierig, vol mensen en auto's en fietsen, maar gek genoeg is het ook groen, overal zie je parken en langs de (snel)wegen staan ontelbare bomen, struiken en rozen!! Alles is opgeruimd, dag en nacht zijn er mensen aan het vegen en schoonmaken en veel plekken in de stad doen zelfs gezellig en traditioneel aan. De smog waarvoor ik was gewaarschuwd is nergens te bekennen. Misschien omdat de er eerste dag van mijn bezoek veel regen is gevallen en de wind die die dag vrij fors was, maar mijn dagen in B. zijn, met uitzondering van de eerste dag, helder, zonnig en aangenaam.
Sinds de olympische spelen van 2008 is er veel veranderd in de stad. De staat heeft destijds besloten dat de stad een modern aanzien moest krijgen en veel van de oude traditioneel wijken zijn gesloopt om plaats te maken voor moderne appartementen- en kantoorgebouwen. Ontzettend jammer natuurlijk en ik vind het een groot verlies voor de stad, want de oude - nog resterende - hutong wijken zijn prachtig. We hebben er een middag lang gewandeld en hier en daar gegeten en dit was by far de leukste ervaring in B. Neemt niet weg dat sommige gebouwen die er voor in de plaats zijn gekomen architectonische hoogstandjes zijn, zoals de 'watercube' en 'the birdsnest', beide gebouwd voor de OS en ook bij ons wel bekend.
Mijn 4* hotel ligt net ten zuiden van het centrum, ongeveer 20 minuten met de auto van de meeste toeristische attracties. Men spreekt hier iets meer Engels dan in Changde, maar desondanks ben ik blij met de gids, want dat maakt het vele malen eenvoudiger en veiliger LOL. Het hotel is van alle gemakken voorzien: wasservice, geldautomaat, WIFI en een goed restaurant. Ik heb hier een paar maal gegeten en het eten is niet alleen heerlijk (en best pittig!), het ziet er bovendien heel fraai uit. Spinazieschotel in de vorm van een vis, ongekend. En wat elke Hollander enorm blij maakt > het kost geen dr*l. Elke avond een vlees- of visschotel, een groenteschotel, rijst (zeker genoeg voor 2 personen) en drinken voor nog geen € 15,-. Eten en drinken is hier überhaupt erg goedkoop. Voor een fles cola betaal je € 0,30 en voor een kleine warme snack, vergelijkbaar met ons kroketje uit 'de muur', maar zoveel lekkerder, ben je € 0,45 kwijt. Net als overal betaal je vlakbij de toeristische attracties iets meer, maar 100 meter verderop, net om de hoek als het ware, is t goedkoper en net zo of zelfs nog lekkerder. Het ontbijt in mijn hotel was een combi van Chinees en westers. En westers wil zeggen Amerikaans/Engels met veel ei, bacon, cerials en toast. Mijn persoonlijke favoriet >> een bruine boterham met kaas ..... jammie, dat was lang geleden. Overall is het een degelijk ontbijt en een goede start van de dag. Ook mijn kamer was goed, groot en schoon met een enorm kingsize bed. De bedden in China zijn traditiegetrouw erg hard, maar dit bed was oké. De badkamer heeft een bad, maar dat is aan mij eigenlijk niet besteed tijdens een reis. Ik ben meer van een snelle, maar warme en stevige douche. En deze voldoet prima. Twee kleine minpuntjes: de eerste dag wordt er - ondanks het 'do not disturb' bordje - rond half 9 flink op de deur gehamerd door housekeeping .... balen ..... en als ik mijn was terugkrijg, blijkt een broek te missen. Hij komt de volgende dag weer boven water en ter compensatie wordt mijn verdere hotelrekening (minibar, koffie en enkele snacks) door hen kwijtgescholden. Dus ik ben al met al een tevreden klant en zou dit hotel zeker aanbevelen.
Ik heb voor mijn dagen in B. de beschikking over een gids, Anni Xi en een chauffeur, de heer Wong. Meneer Wong is een super chauffeur. Hij manoeuvreert ons door het drukke verkeer met een souplesse en gratie die ongekend is. In China wordt royaal gebruik gemaakt van onverwachte, heftige bewegingen van links naar rechts over en tussen de rijbanen en van de claxon. Hr. Wong doet geen van beide, maar komt evengoed snel op de plaats van bestemming, een veilig gevoel. Anni is 23 jaar en sinds een jaar gids. Ze spreekt goed Engels en weet veel over de historie van de stad. Geen enkel onderwerp is off limits en we spreken dan ook veel over de mensen, het leven in China en de tradities. Zoals gezegd is het verkeer hectisch, ik zou hier niet snel zelf in een auto gaan rijden. Laat staan dat je op de fiets gaat: zelfmoord! Opvallend is wel dat de meeste verkeers- en straatnaamborden naast de Chinese ook de Engels naam voeren.
Met de auto rijden we dagelijks richting een van de attracties. Als je in B. bent moet je natuurlijk het Tian'anmen plein zien met het mausoleum van Mao, waar al vroeg in de ochtend enorme rijen, rustig hun beurt afwachtende, chinezen staan die eer willen bewijzen aan hun overleden 'grote leider' Mao Zedong. Verder zie je er de grote hal van het volk (zeg maar: parlement), de nationale vlag, het nationaal museum, het monument van de helden van het volk en de Tian'anmen poort, die we allemaal kennen als het gebouw van waar af de leiders van China hun parades aanschouwen. Mijn indruk van dit beroemde plein is dat het immens groot is, maar vooral heel sober. Misschien komt het ook door het slechte weer van die dag, maar ondanks de enorme mensenmassa's komt het over als kil, koud en afstandelijk.
Via een wandeling onder de drukke straat door, bereik je de andere kant waar de ingang van de 'Verboden Stad' zich bevindt. Dit is eigenlijk de oude naam voor dit complex, want sinds de staat ergens in de jaren 30 van de vorige eeuw de deuren opende voor alle chinezen en de stad voor hen niet langer 'verborgen' werd, heet het nu het 'Palace Museum'. De architectuur maakt op mij een grote indruk. De meeste gebouwen zijn opgetrokken in hout, zonder gebruik te maken van spijkers o.i.d.. De versieringen hebben een grote symboliek en de kleuren zijn intens. Het gaat te ver om alles in detail te beschrijven, maar mijn persoonlijke hoogtepunt was hier de tuin. De keizer liet deze aanleggen met de Suzhou tuinen in gedachten. Hier bevinden zich eeuwenoude bomen, bijzondere bloemen en planten en ontelbare paviljoens, vijvers en fonteinen. Een lust voor het oog.
In het noorden van de stad bevindt zich het zomerpaleis. Hier bracht het hof van de keizer de zomermaanden door als het in de Verborgen Stad te warm werd. Het complex is meerdere malen verwoest geweest, maar telkens weer opgebouwd en verfraaid. Het bestaat uit vele gebouwen, waaronder een paleis, een theater en een tempelcomplex. Daarnaast is er een door mensen aangelegd meer dat ongeveer 3/4 van het hele gebied beslaat. Hierin liggen diverse eilandjes die met bruggen met elkaar verbonden zijn. Je kunt met een boot van de ene kant van het complex naar de andere varen of een waterfiets pakken. Besluit je te gaan wandelen dan loop je langs het meer over de 'lange corridor'. Een 780 meter lange pergola, ik kan het niet anders omschrijven, versiert met prachtige schilderingen. Vanaf de Corridor heb je een mooi zicht op het meer en de eilandjes en de vele bootjes die er varen. Uiteindelijk kom je uit bij de marmeren boot, een symbool voor de kracht en macht van de keizer, die hun veilig over 'de woelige baren van het leven' kon leiden.
Niet ver van mijn hotel ligt de tempel van de hemel. Dit complex, gelegen in het immense en gelijknamige park, werd in 1918 opengesteld voor het publiek. Sindsdien is het ook eigenlijk geen tempel meer. Daarvoor deed het wel degelijk dienst als tempel, waar de keizer jaarlijks ceremoniën hield en bad voor een goede oogst. Het stamt uit de 15e eeuw en is voortdurend uitgebreid. De tempel zelf is een fraai gebouw opgetrokken uit hout en prachtig beschilderd. Daarnaast zijn noemenswaardig de keizerlijke bewaarkamers, de echomuur en het ronde altaar. Het omringende park is fraai en telt een groot aantal heel oude cipressen, die door ouderdom gekweld, bijna niet meer zelf overeind blijven staan en worden ondersteunt door enorme metalen constructies ^^.
Wel nog een actieve tempel is de Lama tempel. Mijns inziens wordt deze tempel terecht in veel reisgidsen als de mooiste van heel B. bestempeld. De poorten, gebouwen en paviljoens zijn kleurrijk, bijzonder qua architectuur en fantastisch onderhouden. Bovendien is er in het complex veel groen, waardoor je niet het gevoel hebt midden in de stad te zitten. En in de belangrijkste gebouwen vindt je de belangrijkste bewoner van de tempel: Buddha. In alle vormen en maten: lachend, lerend en mediterend. Hoogtepunt is de 9 meter hoge Buddha, gesneden uit één boom. Hij heeft een vermelding in het Guinness Book off Records en op de hal waar hij staat vindt je de plaquette om het te bewijzen. In de tempel wonen nog een aantal monniken, die hier leven en werken. Op de binnenplaatsen en pleinen zie je dan ook monniken en 'gewone' mensen bidden en wierook branden.
Om de hoek bij de Lama Tempel is de Confusius Tempel. Een veel kleiner complex en duidelijk ook minder in trek bij chinezen en toeristen. Misschien wel vanwege het feit dat het ook een school is en geen actieve tempel. Dus geen monniken en wierook. Het is er erg rustig, maar het is zeker een bezoekje waard al was het maar voor een kort gebedje bij het standbeeld van Confusius om te vragen om hulp bij de studie voor de nog studerende kinderen.
35 kilometer buiten B. bevinden zich de graven van 17 overleden keizers uit de Ming Dynastie, de zogenaamde Minggraven. Net als alles in China is ook dit complex weer immens groot. Je wandelt over een centrale as langs en door diverse gebouwen en poorten alvorens je bij een toren uitkomt die onderdeel vormt van een soort vestingmuur. Deze omgeeft een kunstmatig aangelegde grafheuvel. Voor elke keizer is er een apart complex met gebouwen en een grafheuvel. Ik bezocht die van de keizer Changling. Je kan de toren beklimmen, van waar je een mooi uitzicht hebt over het complex én de omgeving. Het graf zelf is niet toegankelijk. Op het terrein, in een van de gebouwen, bevindt zich wel een expositie waar je uitleg vindt over begrafenisrituelen en het leven en de dood van keizer Changling. Ook kan je er een aantal maquettes vinden van het terrein en de bouwwijze van de gebouwen die hier te vinden zijn.
Slecht een half uurtje verderop kom je bij de must see van China, de Chinese of Grote Muur. Deze meer dan 4000 meter lange muur werd voor het eerst aangelegd enkele eeuwen voor Chr. In de eeuwen erna werd hij uitgebreid en versterkt. Hij diende als vesting tegen mogelijke aanvallen van buitenaf. Delen van de muur zijn in verval geraakt, maar andere zijn nog in goede staat of gerestaureerd. Ik bezoek de muur bij Badeling. Dit deel wordt door velen gezien als een van de mooiste stukken en wordt daarom het druk bezocht, zowel door de toeristen als door de chinezen. En hoewel een prachtig plaatje, vind ik het wel wat kunstmatig overkomen. Dit deel is flink gerestaureerd, zodat het voor mensen goed toegankelijk en te bewandelen is. Er is een kabelbaan aangelegd die je naar een van de toppen brengt. Is natuurlijk erg fijn, want lopen vanaf de basis van de heuvel zou een enooooorme klim zijn geweest. Neemt niet weg dat de hulp van de staat nog niet wil zeggen dat je er niet nog iets voor over moet hebben om te kunnen zeggen dat je op 'de muur' hebt gestaan en gelopen. Verplaatsen gaat hutje-mutje. Het is er stervens druk en bloedheet. Wil je je een stukje hoger begeven dan moet je een stijgingspercentage van ongeveer 20% overbruggen. Een aanslag op de knietjes en de kuiten! Maar ik ben niet voor een gat te vangen, dus up we go, achter de chinezen aan naar de volgende top, alwaar ik hijgend en zwetend aankom. Een fantastisch uitzicht is mijn beloning. En dan weer terug naar beneden, minstens zo zwaar. Ik weet dat in de komende dagen hier de 'Great Wall Marathon' gelopen gaat worden en ik heb nu al medelijden met én een diep respect voor al degenen die deze uitdaging aandurven. Mij niet gezien, dit was al uitdaging genoeg voor mij voor vandaag. Terug weer met de kabelbaan naar het dal en op naar water, een snack en een boek!
De laatste attractie die zeker niet moet worden overgeslagen: de kungfu show. Een anderhalf uur durend romantisch en episch verhaal, indrukwekkende dans en acts die in een circus niet zouden misstaan. En natuurlijk de kungfu vechtkunst, die echter veel meer is dan vechten alleen. Het is een levensstijl, een manier van leven vol meditatie, zelfbeheersing en training van lichaam en geest om alles dat je in je leven op je pad kan komen te weerstaan.
En dat waren, in vogelvlucht, mijn ervaringen in Beijing. Ik heb genoten en neem afscheid met het idee dat ik nog wel een paar dagen had willen blijven. Maar het is tijd voor mijn volgende stukje: Datong - Wutaishan - Pinyao.
Tot dan
Beijing is een stad van meer dan 20 miljoen inwoners en het is natuurlijk geen wonder dat je overal drukte ervaart. De stad is lawaaierig, vol mensen en auto's en fietsen, maar gek genoeg is het ook groen, overal zie je parken en langs de (snel)wegen staan ontelbare bomen, struiken en rozen!! Alles is opgeruimd, dag en nacht zijn er mensen aan het vegen en schoonmaken en veel plekken in de stad doen zelfs gezellig en traditioneel aan. De smog waarvoor ik was gewaarschuwd is nergens te bekennen. Misschien omdat de er eerste dag van mijn bezoek veel regen is gevallen en de wind die die dag vrij fors was, maar mijn dagen in B. zijn, met uitzondering van de eerste dag, helder, zonnig en aangenaam.
Sinds de olympische spelen van 2008 is er veel veranderd in de stad. De staat heeft destijds besloten dat de stad een modern aanzien moest krijgen en veel van de oude traditioneel wijken zijn gesloopt om plaats te maken voor moderne appartementen- en kantoorgebouwen. Ontzettend jammer natuurlijk en ik vind het een groot verlies voor de stad, want de oude - nog resterende - hutong wijken zijn prachtig. We hebben er een middag lang gewandeld en hier en daar gegeten en dit was by far de leukste ervaring in B. Neemt niet weg dat sommige gebouwen die er voor in de plaats zijn gekomen architectonische hoogstandjes zijn, zoals de 'watercube' en 'the birdsnest', beide gebouwd voor de OS en ook bij ons wel bekend.
Mijn 4* hotel ligt net ten zuiden van het centrum, ongeveer 20 minuten met de auto van de meeste toeristische attracties. Men spreekt hier iets meer Engels dan in Changde, maar desondanks ben ik blij met de gids, want dat maakt het vele malen eenvoudiger en veiliger LOL. Het hotel is van alle gemakken voorzien: wasservice, geldautomaat, WIFI en een goed restaurant. Ik heb hier een paar maal gegeten en het eten is niet alleen heerlijk (en best pittig!), het ziet er bovendien heel fraai uit. Spinazieschotel in de vorm van een vis, ongekend. En wat elke Hollander enorm blij maakt > het kost geen dr*l. Elke avond een vlees- of visschotel, een groenteschotel, rijst (zeker genoeg voor 2 personen) en drinken voor nog geen € 15,-. Eten en drinken is hier überhaupt erg goedkoop. Voor een fles cola betaal je € 0,30 en voor een kleine warme snack, vergelijkbaar met ons kroketje uit 'de muur', maar zoveel lekkerder, ben je € 0,45 kwijt. Net als overal betaal je vlakbij de toeristische attracties iets meer, maar 100 meter verderop, net om de hoek als het ware, is t goedkoper en net zo of zelfs nog lekkerder. Het ontbijt in mijn hotel was een combi van Chinees en westers. En westers wil zeggen Amerikaans/Engels met veel ei, bacon, cerials en toast. Mijn persoonlijke favoriet >> een bruine boterham met kaas ..... jammie, dat was lang geleden. Overall is het een degelijk ontbijt en een goede start van de dag. Ook mijn kamer was goed, groot en schoon met een enorm kingsize bed. De bedden in China zijn traditiegetrouw erg hard, maar dit bed was oké. De badkamer heeft een bad, maar dat is aan mij eigenlijk niet besteed tijdens een reis. Ik ben meer van een snelle, maar warme en stevige douche. En deze voldoet prima. Twee kleine minpuntjes: de eerste dag wordt er - ondanks het 'do not disturb' bordje - rond half 9 flink op de deur gehamerd door housekeeping .... balen ..... en als ik mijn was terugkrijg, blijkt een broek te missen. Hij komt de volgende dag weer boven water en ter compensatie wordt mijn verdere hotelrekening (minibar, koffie en enkele snacks) door hen kwijtgescholden. Dus ik ben al met al een tevreden klant en zou dit hotel zeker aanbevelen.
Ik heb voor mijn dagen in B. de beschikking over een gids, Anni Xi en een chauffeur, de heer Wong. Meneer Wong is een super chauffeur. Hij manoeuvreert ons door het drukke verkeer met een souplesse en gratie die ongekend is. In China wordt royaal gebruik gemaakt van onverwachte, heftige bewegingen van links naar rechts over en tussen de rijbanen en van de claxon. Hr. Wong doet geen van beide, maar komt evengoed snel op de plaats van bestemming, een veilig gevoel. Anni is 23 jaar en sinds een jaar gids. Ze spreekt goed Engels en weet veel over de historie van de stad. Geen enkel onderwerp is off limits en we spreken dan ook veel over de mensen, het leven in China en de tradities. Zoals gezegd is het verkeer hectisch, ik zou hier niet snel zelf in een auto gaan rijden. Laat staan dat je op de fiets gaat: zelfmoord! Opvallend is wel dat de meeste verkeers- en straatnaamborden naast de Chinese ook de Engels naam voeren.
Met de auto rijden we dagelijks richting een van de attracties. Als je in B. bent moet je natuurlijk het Tian'anmen plein zien met het mausoleum van Mao, waar al vroeg in de ochtend enorme rijen, rustig hun beurt afwachtende, chinezen staan die eer willen bewijzen aan hun overleden 'grote leider' Mao Zedong. Verder zie je er de grote hal van het volk (zeg maar: parlement), de nationale vlag, het nationaal museum, het monument van de helden van het volk en de Tian'anmen poort, die we allemaal kennen als het gebouw van waar af de leiders van China hun parades aanschouwen. Mijn indruk van dit beroemde plein is dat het immens groot is, maar vooral heel sober. Misschien komt het ook door het slechte weer van die dag, maar ondanks de enorme mensenmassa's komt het over als kil, koud en afstandelijk.
Via een wandeling onder de drukke straat door, bereik je de andere kant waar de ingang van de 'Verboden Stad' zich bevindt. Dit is eigenlijk de oude naam voor dit complex, want sinds de staat ergens in de jaren 30 van de vorige eeuw de deuren opende voor alle chinezen en de stad voor hen niet langer 'verborgen' werd, heet het nu het 'Palace Museum'. De architectuur maakt op mij een grote indruk. De meeste gebouwen zijn opgetrokken in hout, zonder gebruik te maken van spijkers o.i.d.. De versieringen hebben een grote symboliek en de kleuren zijn intens. Het gaat te ver om alles in detail te beschrijven, maar mijn persoonlijke hoogtepunt was hier de tuin. De keizer liet deze aanleggen met de Suzhou tuinen in gedachten. Hier bevinden zich eeuwenoude bomen, bijzondere bloemen en planten en ontelbare paviljoens, vijvers en fonteinen. Een lust voor het oog.
In het noorden van de stad bevindt zich het zomerpaleis. Hier bracht het hof van de keizer de zomermaanden door als het in de Verborgen Stad te warm werd. Het complex is meerdere malen verwoest geweest, maar telkens weer opgebouwd en verfraaid. Het bestaat uit vele gebouwen, waaronder een paleis, een theater en een tempelcomplex. Daarnaast is er een door mensen aangelegd meer dat ongeveer 3/4 van het hele gebied beslaat. Hierin liggen diverse eilandjes die met bruggen met elkaar verbonden zijn. Je kunt met een boot van de ene kant van het complex naar de andere varen of een waterfiets pakken. Besluit je te gaan wandelen dan loop je langs het meer over de 'lange corridor'. Een 780 meter lange pergola, ik kan het niet anders omschrijven, versiert met prachtige schilderingen. Vanaf de Corridor heb je een mooi zicht op het meer en de eilandjes en de vele bootjes die er varen. Uiteindelijk kom je uit bij de marmeren boot, een symbool voor de kracht en macht van de keizer, die hun veilig over 'de woelige baren van het leven' kon leiden.
Niet ver van mijn hotel ligt de tempel van de hemel. Dit complex, gelegen in het immense en gelijknamige park, werd in 1918 opengesteld voor het publiek. Sindsdien is het ook eigenlijk geen tempel meer. Daarvoor deed het wel degelijk dienst als tempel, waar de keizer jaarlijks ceremoniën hield en bad voor een goede oogst. Het stamt uit de 15e eeuw en is voortdurend uitgebreid. De tempel zelf is een fraai gebouw opgetrokken uit hout en prachtig beschilderd. Daarnaast zijn noemenswaardig de keizerlijke bewaarkamers, de echomuur en het ronde altaar. Het omringende park is fraai en telt een groot aantal heel oude cipressen, die door ouderdom gekweld, bijna niet meer zelf overeind blijven staan en worden ondersteunt door enorme metalen constructies ^^.
Wel nog een actieve tempel is de Lama tempel. Mijns inziens wordt deze tempel terecht in veel reisgidsen als de mooiste van heel B. bestempeld. De poorten, gebouwen en paviljoens zijn kleurrijk, bijzonder qua architectuur en fantastisch onderhouden. Bovendien is er in het complex veel groen, waardoor je niet het gevoel hebt midden in de stad te zitten. En in de belangrijkste gebouwen vindt je de belangrijkste bewoner van de tempel: Buddha. In alle vormen en maten: lachend, lerend en mediterend. Hoogtepunt is de 9 meter hoge Buddha, gesneden uit één boom. Hij heeft een vermelding in het Guinness Book off Records en op de hal waar hij staat vindt je de plaquette om het te bewijzen. In de tempel wonen nog een aantal monniken, die hier leven en werken. Op de binnenplaatsen en pleinen zie je dan ook monniken en 'gewone' mensen bidden en wierook branden.
Om de hoek bij de Lama Tempel is de Confusius Tempel. Een veel kleiner complex en duidelijk ook minder in trek bij chinezen en toeristen. Misschien wel vanwege het feit dat het ook een school is en geen actieve tempel. Dus geen monniken en wierook. Het is er erg rustig, maar het is zeker een bezoekje waard al was het maar voor een kort gebedje bij het standbeeld van Confusius om te vragen om hulp bij de studie voor de nog studerende kinderen.
35 kilometer buiten B. bevinden zich de graven van 17 overleden keizers uit de Ming Dynastie, de zogenaamde Minggraven. Net als alles in China is ook dit complex weer immens groot. Je wandelt over een centrale as langs en door diverse gebouwen en poorten alvorens je bij een toren uitkomt die onderdeel vormt van een soort vestingmuur. Deze omgeeft een kunstmatig aangelegde grafheuvel. Voor elke keizer is er een apart complex met gebouwen en een grafheuvel. Ik bezocht die van de keizer Changling. Je kan de toren beklimmen, van waar je een mooi uitzicht hebt over het complex én de omgeving. Het graf zelf is niet toegankelijk. Op het terrein, in een van de gebouwen, bevindt zich wel een expositie waar je uitleg vindt over begrafenisrituelen en het leven en de dood van keizer Changling. Ook kan je er een aantal maquettes vinden van het terrein en de bouwwijze van de gebouwen die hier te vinden zijn.
Slecht een half uurtje verderop kom je bij de must see van China, de Chinese of Grote Muur. Deze meer dan 4000 meter lange muur werd voor het eerst aangelegd enkele eeuwen voor Chr. In de eeuwen erna werd hij uitgebreid en versterkt. Hij diende als vesting tegen mogelijke aanvallen van buitenaf. Delen van de muur zijn in verval geraakt, maar andere zijn nog in goede staat of gerestaureerd. Ik bezoek de muur bij Badeling. Dit deel wordt door velen gezien als een van de mooiste stukken en wordt daarom het druk bezocht, zowel door de toeristen als door de chinezen. En hoewel een prachtig plaatje, vind ik het wel wat kunstmatig overkomen. Dit deel is flink gerestaureerd, zodat het voor mensen goed toegankelijk en te bewandelen is. Er is een kabelbaan aangelegd die je naar een van de toppen brengt. Is natuurlijk erg fijn, want lopen vanaf de basis van de heuvel zou een enooooorme klim zijn geweest. Neemt niet weg dat de hulp van de staat nog niet wil zeggen dat je er niet nog iets voor over moet hebben om te kunnen zeggen dat je op 'de muur' hebt gestaan en gelopen. Verplaatsen gaat hutje-mutje. Het is er stervens druk en bloedheet. Wil je je een stukje hoger begeven dan moet je een stijgingspercentage van ongeveer 20% overbruggen. Een aanslag op de knietjes en de kuiten! Maar ik ben niet voor een gat te vangen, dus up we go, achter de chinezen aan naar de volgende top, alwaar ik hijgend en zwetend aankom. Een fantastisch uitzicht is mijn beloning. En dan weer terug naar beneden, minstens zo zwaar. Ik weet dat in de komende dagen hier de 'Great Wall Marathon' gelopen gaat worden en ik heb nu al medelijden met én een diep respect voor al degenen die deze uitdaging aandurven. Mij niet gezien, dit was al uitdaging genoeg voor mij voor vandaag. Terug weer met de kabelbaan naar het dal en op naar water, een snack en een boek!
De laatste attractie die zeker niet moet worden overgeslagen: de kungfu show. Een anderhalf uur durend romantisch en episch verhaal, indrukwekkende dans en acts die in een circus niet zouden misstaan. En natuurlijk de kungfu vechtkunst, die echter veel meer is dan vechten alleen. Het is een levensstijl, een manier van leven vol meditatie, zelfbeheersing en training van lichaam en geest om alles dat je in je leven op je pad kan komen te weerstaan.
En dat waren, in vogelvlucht, mijn ervaringen in Beijing. Ik heb genoten en neem afscheid met het idee dat ik nog wel een paar dagen had willen blijven. Maar het is tijd voor mijn volgende stukje: Datong - Wutaishan - Pinyao.
Tot dan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
