Across the Jordan

Woensdag 27 juli

We zijn er - Israël !!!!! Johan en ik zitten inmiddels op het balkon van het gebouw waar onze hotelkamer is gevestigd en ik probeer de gebeurtenissen van vandaag op een rijtje te zetten. Het zal zeker geen lang verhaal worden, maar wil toch even kort melding maken van onze belevenissen van deze dag.

Vanmorgen net voor het middaguur hebben we onze eerste schreden op Israëlisch bodem gezet. Het heeft maar liefst anderhalf uur geduurd tussen de aankomst bij de eerste Jordaanse douanepost tot het moment dat we in onze transferbusje stapten. Tussentijds hebben we zeker 5 paspoortcontroles gehad, hebben we twee koffers, drie tassen en een fototoestel moeten demonteren bij de bagage controle en zijn we tot op onze huid ondervraagt over namen van vaders, grootvaders en geboorteplaatsen. En dan eindelijk is het zover en mogen we ‘het beloofde land’ binnengaan. Het moet gezegd je moet even door de zure appel heen, maar dan heb je ook wat!!!!

Met een beetje weemoed hebben we afscheid genomen van Jordanië en vooral van onze gids en chauffeur. Het was er gezellig samen en we raakten gewend aan Hamdan’s vreemde manier van spreken, doorspekt met Nederlands zegswijzen. De manier waarop hij voor 1 ding wel 5 of 6 synoniemen oplepelde was werkelijk ongekend. We zullen hem gaan missen. Morgen ontmoeten we onze Israëlische gids, we zijn benieuwd.

Zoals gezegd hebben we onze intrek genomen in ons hotel: de Scots Hotel in Tiberias aan het Meer van Galilea. Van Tiberias zelf hebben we nog niet veel gezien. Vanmiddag bij aankomst waren we zo stoffig en moe dat we besloten hebben om lekker even wat te uit te rusten alvorens het hotel complex en de naaste omgeving te verkennen. Het hotel is een oud hospitaal gebouwd in de 19e eeuw, dat in onbruik is geraakt nadat even verderop een nieuw ziekenhuis klaar was gekomen in de jaren 60 van de vorige eeuw. Het is daarna een tijdje in gebruik geweest als pelgrimshostel, maar enkele jaren geleden heeft me het prachtige gebouw omgetoverd tot een 4 sterren accommodatie dat zijn weerga niet kent. Het is een prachtige oud gebouw, we hebben 3 antieke kamers in een van de twee oude gebouwen. De muren opgetrokken uit basalt zijn nog origineel en de aankleding is werkelijk prachtig. De schotse vlag wappert hier fier in top op het complex.

Ook de tuinen en de overige gebouwen stralen een gemoedelijke rust en elegantie uit ondanks het feit dat het hotel in een drukke wijk van Tiberias ligt. We bekijken het zwembad en het meer van Galilea, waar we met een beetje mazzel morgen een fikse duik in gaan nemen. Het uitzicht zowel van het balkon waar we nu zitten, het zwembad als de tuinen is fenomenaal.
De temperatuur is ook hier weer rond de 40 graden, maar we draaien onze hand er niet meer voor om. Dus wandelen we zonder problemen door Tiberias, tappen flappen, vullen de watervoorraad aan en voorzien onszelf van overheerlijke Israëlische Magnums en Vanillewafel ijsjes.

Terug op het complex voelen ikzelf en de meiden langzaam het gevoel op komen dat het tijd wordt om het genieten tot een kunst te gaan verheffen. Er is een prachtige ‘spa’ bij het hotel met de mogelijkheid voor zo’n beetje elke soort van massage: van aroma massage, shiatsu, voet massage, hot stone massage tot massage voor zwanger vrouwen. Dat laatste is voor ons compleet nieuw en schiet zijn doel dan ook voorbij, maar we laten ons wel erg makkelijk verleiden. Ik tot een hoofd-schouder-nek-arm massage, de meiden gaan allebei voor de aroma massage.

Het was in een woord fantastisch. De masseuse, een uit Rusland geïmmigreerde joodse vrouw met een lijf en handen van een Russische sportatleten masseur – je kent ze wel: van die kenaus met haar op de tanden en meer spieren in hun armen dan de gemiddelde bodybuilder – maar met gouden handjes laat me dat zeggen. Zij krijgt het voor elkaar om mijn al weken/maanden vastzittende schouders met de nodige tuhtuhtuh geluiden, hoofdschudden en vooral pijnlijk kneedwerk weer los en soepel te krijgen. Ik vind het nu al jammer dat we hier maar 2 dagen zijn !!

Na de massages, de douche. Dan lekker een hapje eten in het hotelrestaurant en samen nog een borreltje gepakt – lees orange juice voor mij – en nu nog ff werken aan de waarbenjij.nu-site en dan lekker onder de lakens. Morgen gaan we een deel van de Jezus trail bekijken: Tabagh, Capernaum, Beitsheba en Ein Gev (kibboets). En wie weet ga ik de ‘onderkant’ ook nog even b***t laten geven, massage-technisch gezien …………. bedoel ik ………. euh ………. Oke genoeg, wie me verkeerd wil begrijpen, grijp je kans LOL.